kolejna nadzieja

w ramach terapii po ostatnich zdarzeniach we wtorek idę na randkę.

14.02

wczoraj w dniu wpędzającym w depresję połowę singli zrozumiałam do czego to wszystko zmierza. wieczór, godzina 20.00. happy valentines day, sweetheart! okay, dzięki. i nagle na innym komunikatorze widzę zdjęcie, merci, że jesteś. szok, niedowierzanie i lekkie wzruszenie, bo to zrobił. a przecież wcale mnie nie zna, we've nerver shaked hands powtarzam w każdej kłótni a jednak, dał znak.
teraz wiem, po co były te kłótnie, spory, awantury w środku nocy i płacz. on chce dla mnie dobrze.
i jeśli mówi mi, że chciałby żebym bardziej była dla niego miła i bardziej starała się go zrozumieć to wiem, że mam to zrobić. to już nie jest takie, okej od jutra nie będę płakać i myśleć o tych wszystkich złych rzeczach jakie miały miejsce. a gdy przychodzi już te jutro jest jeszcze gorzej niż dnia poprzedniego. dziś po raz pierwszy od wielu tygodni czuję się o wiele lepiej, wiem że jest w tym wszystkim jakiś sens i wcale nie jestem najgorszym człowiekiem na świecie.
siłę jaką mi daje nie dał mi nikt napotkany wcześniej na mej drodze.

chujoza

ta rozmowa się jakoś nie klei- delikatnie zauważył. to było troszkę inaczej, troszkę bardziej dosadnie, ale w tym sensie. ale o czym ja mam z nim rozmawiać? na jakie tematy?
zawsze jest tak samo, boję się ludzi gdyż nie wiem o czym z nimi rozmawiać. dlatego nigdy nikt do mnie na gg nie pisał a ja do dziś mam lęk przed tym żeby przełamać się i napisać do pierwszej lepszej osoby ze znajomych  hej, co słychać, świetnie profilowe. o czym się rozmawia z ludźmi?

internetowe ideały

najbardziej się boję, że nie będę taka jaka powinnam być. że nie będę wystarczająco chuda, mądra, że moje usta będą za małe, twarz brzydka, biust za mały a brzuch za duży. że cała będę nie taka jak te dziewczyny z internetu, że moje ciało będzie dalekie od ideału, że moje ubrania nie będą wystarczająco ładne, a ja zbyt mało seksowna. że nie wzbudzę zainteresowania, że będę mówić jakieś bzdury z typowo polskim akcentem, pomylę całą gramatykę języka angielskiego. że się nieświadomie upiję i znowu zrobię coś głupiego. całej siebie się boję.
boję się, że ufam słowom kogoś kogo nie znam. ufam w jego wiarę we mnie i to chyba jedyna osoba, która jest choć minimalnie w stanie mnie choć troszkę ogarnąć.
znowu mam tą myśl z tyłu głowy to może znowu źle się dla mnie skończyć.